
آشنایی با سیستم صوتی خودرو و اجزای آن
امروزه، خودروهای جدید، حتی آنهایی که از نظر قیمتی در ردهی چندان بالایی قرار نمیگیرند هم، مجهز به سیستم صوتی قابل قبولی هستند. افزایش سطح انتظار مشتریان، شرکتهای خودروسازی را مجبور به ارتقای این قسمت کرد. سیستم صوتی خودرو برای برخی اهمیت فوقالعادهای دارد بهطوریکه برای آن هزینههای چند میلیون تومانی میکنند تا بهترین صدای ممکن را به دست بیاورند. حرفهایها چنان روی سیستم صوتی کار میکنند که گویی جمعی از نوابغ الکترونیک دور هم جمع شدهاند.
بخشهای اصلی یک سیستم صوتی
هدیونیت
اولین رابط بین کاربر و صوتی که از خودرو پخش میشود، هدیونیت است. چرا کار را پیچیده کنیم؟ هدیونیت همان چیزی است که قدیمیها به آن ضبط میگفتند. کنسول اصلی که کاست درون آن قرار میگرفت و بعدها سیدی بهجای آن آمد. حالا هم که همهچیز ساده شده و با اتصال یک فلش USB یا اتصال به گوشی تلفن همراه از طریق پورت AUX هزاران آهنگ در دسترس است. هدیونیتها بهمرور زمان تغییرات گستردهای کردند. نمونههای اولیه جعبههای سنگین و سادهای بودند که تنها رادیو روی آن سوار شده بود.
اسپیکر
در ادبیات مربوط به سیستمهای صوتی، اسپیکر همان باند یا بلندگوست. قطعهای تقریبا بزرگ که وظیفهی اصلی پخش صدای خروجی توسط هدیونیت را به عهده دارد. تمام تلاش کارشناسان سیستمهای صوتی در همین قسمت و برای بیرون کشیدن باکیفیتترین صدا و البته در مواقعی بلندترین صدای ممکنه است. پیش از آنکه بخواهیم از انواع باند خودرو صحبت کنیم، نیاز است که اسپیکر را بهتر و بیشتر بشناسیم. اسپیکرها به دو دستهی اصلی کواکسیال و کامپوننت تقسیم میشوند. مهمترین و پراستفادهترین نوع بلندگوها، این دو مورد هستند. البته زیردستههایی مانند اکتیو پَسیو نیز موجود هستند که در ادامه با آنها آشنا خواهید شد.
بلندگوی پسیو
این بلندگوها فاقد آمپلیفایر داخلی هستند و برای پخش، به یک آمپلیفایر نیاز خواهند داشت. در بسیاری از موارد این بلندگوها کاربردهایی مانند مراسم خیابانی و کارناوالها، سخنرانیهای رسمی، سالنهای همایش و غیره دارند. بلندگوهای پسیو با اینکه آمپلیفایر داخلی ندارند، اما دارای تنظیماتی در پشت بدنه برای تناسب فرکانس هستند. پسیوهای حرفهای از طیف عظیمی از فرکانسها پشتیبانی میکنند و به همین منظور بهعنوان اسپیکرهای حرفهای نیز از آنها استفاده میشود.
بلندگوی اکتیو
بلندگوهای اکتیو از یک آمپلیفایر داخلی به همراه کنترلکنندهی صدا بهره میبرند. در تنظیمات قرارگرفته بر روی بدنهی این بلندگوها، پیچهای ولوم، تنظیم Gain، تنظیم بیس و درنهایت تریبل قرار دارد. مهمترین ویژگی بلندگوهای اکتیو، قابلیتهایی است که آمپلیفایر داخلی آن فراهم میکند. بهعنوانمثال شما دیگر هیچ نیازی به تنظیم فرکانسهای خروجی نخواهید داشت؛ زیرا آمپلیفایر داخلی فرکانسهای مناسب هر بخش را القا میکند. این باندها در مواقع اوج فرکانس عملکرد بهتری را از خود به نمایش میگذارند. پس درنتیجه خطر خرابی درایوها و درنهایت بلندگوها به حداقل میرسد و در هزینهها بسیار صرفهجویی خواهد شد.
آمپلیفایر
تصور عام بر این است که آمپلیفایر همان دستگاه تقویت صوتی است. درحالیکه صدای تولیدی توسط هر دستگاه صوتی بهتنهایی قابلشنیدن نیست؛ بنابراین صدا باید به بخشی به اسم آمپلیفایر فرستاده شود تا طی چند مرحله تقویت و مهمتر از همه تفکیکسازی شود. سپس به بلندگوها در هر کانال (طیف فرکانسی) ارسال شود. فراموش نکنید خروجی آمپلیفایر (به قول حرفهایها آمپ) باید با ورودی بلندگوها یکسان باشد. اکثرا فکر میکنند قدرتِ بیشتر نشاندهندهی ولوم بیشتر است.
توییتر
حالا که با مباحث مربوط به فرکانس و سطوح صدا آشنا شدید، دیگر بهخوبی میدانید که برای پخش صداهای زیر، نیاز به سختافزاری ویژه است. اغلب بلندگوها حتی نسخههای معمولی بازار قطعه کوچکی به اسم Tweeter (با تلفظ صحیح توییتر که بهاشتباه تیوتر گفته میشود) دارند.این وسیله برای تولید و اجرای صداهای صوتی با فرکانس بالا طراحی و ساخته شده است. بهطورمعمول در رنج فرکانس ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰ هرتز (که معمولا بالاترین حد شنوایی انسان است) کار میکند.
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.